Σκεφτόμουν να μην σας μιλήσω για την Me’Shell, μιας και δεν είναι το αντικείμενο μου, αλλά αυτός ο δίσκος δεν μπορούσε να μείνει απλά στα αυτιά μου. Έπρεπε να κοινωνηθει.
Me'shell Ndegeocello.
Αμερικανίδα γεννημένη στο Βερολίνο. Μπασιστρια, σύνθετης, ερμηνεύτρια, ποιήτρια. Πορεία δαιδαλώδης. Από το funk στην ροκ, και από την R&B στη jazz. Συνδέονται όλα σε μια ονειρική, σπαρακτική, χωρίς να γίνεται μελό, ερμηνεία, με στίχους που θυμίζουν Morrissey ( “Stay this time for another round” από το “The one on”).
Το 93’ το ντεμπούτο της album, “Plantation Lullabies”, προτείνεται για Grammy και του χρεώνεται το ξεκίνημα της “neo-soul” σκηνής που μας χάρισε και την Erykah Badu, μεταξύ άλλων.
Η όγδοη κυκλοφορία της, Devil’s Halo, την βρίσκει ακόμα ξεχασμένη. Πολύ μακριά από την προβεβλημενη εικόνα της, τεράστιας σημασίας, υποψηφιότητας των βραβείων.
Δεν θα ασχοληθώ με λοιπές πληροφορίες αλλά με το βασικό κομμάτι. Την δουλειά στο Devil’s Halo.Το εισαγωγικό κομμάτι “Slaughter”, θυμίζει αρχικά νανούρισμα που άλλαξε γνώμη και αποφάσισε να μην σε αφήσει να κοιμηθείς αλλά να μπεις στον φάνκυ ροκ κόσμο του. Τα “The one on” και “Blood on the curb” είναι τα πλέον συναισθηματικά track εδώ και μήνες, μα τόσο μικρά. Πόσο uplifting μπορεί να είναι ένας στίχος όπως στο “Lola” το “The boy she loved left for another girl/ The girl she loved left her for another boy”, πίσω από τις χορδές μιας κιθάρας;
Ας σταθούμε στα χαμόγελα που εμφανίζονται στο άκουσμα του περίεργου τίτλου και λυπηθείτε άφοβα για την ελάχιστη διάρκεια ενός τραγουδιού (“Hair of the dog”) που θα έκανε τον Prince υπερήφανο. Στις ska punk διαθέσεις των “Mass transit” & “White girl”
Μετά έρχεται το “Love You Down” και η r’n’b σαν να την φυσάει ambient αέρας και από κάπου μακριά να την κοιτάει η Bjork(!?). Ότι αυτό το κομμάτι έχει γραφτεί το 1986 από τους Ready for the World (ποιους;), και έχει πιάσει U.S. Top Ten (No 9), είναι απλά η άχρηστη πληροφορία της ημέρας;
Θα κλείσει εδώ ένα υπέροχο άλμπουμ με το αλά Cash/Young “Crying in your beer” και την Me’shell να σε χαρακώνει, παρακαλώντας “Don’t let me die alone”.
Σκέφτομαι μόνο πως αυτό είναι το “έξω καρδιά” άλμπουμ της. Δηλαδή το downιαρικο της πως θα είναι;
Αν σου αρέσει η φανκ, η τζαζ, η σουλ, η αμερικάνικη ροκ, η ρεγκε και οι στίχοι που έχουν πολλά παραπάνω να πουν για μια πραγματικότητα που ζεις και όχι αυτή που φαντάζεσαι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου