Να κάνω μια απλή ερώτηση;
Με δουλεύεις;
Δηλαδή τι να πρωτοπρολάβει να γράψει κανείς;
Το 1ο εξάμηνο του 2009 είναι στο τέλος του και οι δίσκοι που έρχονται στα αυτιά μου και κάθονται είναι ασύλληπτοι. Έχουμε πάθει σύγχυση και δεν ξέρουμε τι να πρωτογραψουμε.
Για την επιστροφή της Ταναγρη. Για την ηλεκτρογκομενα La Roux? Για το απρόσμενα καλό νέο άλμπουμ των Kasabian; Για Regina Spektor, Sonic Youth, Tortoise, Gossip; Για όλους αυτούς θα επανέλθουμε, μάλλον.
Τώρα όμως, λόγω ιδιαίτερης αγάπης και σχέσης θα έλεγα, θα μιλήσουμε για την Δήμητρα Γαλάνη.
Αυτή η γυναίκα είναι μουσικός πρώτα από όλα. Απλά τυχαίνει να έχει και μια από τις ελάχιστες φωνές που μπορείς να δώσεις τον χαρακτηρισμό «ισοπεδωτική». Η μεγάλη μου αγάπη για αυτή, ξεκινάει κάπως αργά, από το «.ΜΕΤΑ», που μαγείρεψε με τον Κβητα, επιβεβαιώνοντας το ανήσυχο του πνεύματος της και την ανάγκη της να περπατήσει σε διάφορα μουσικά μονοπάτια. Αυτό έκανε από παλιά, αν αναλογιστούμε ότι έχει στο ενεργητικό της συνεργασίες με καλλιτέχνες στο ξεκίνημα τους στη δισκογραφία ή αποτελεί το πέρασμα τους στα μεγάλα κοινά. Τελοσπαντων, ατελείωτα μπορώ να γράφω γι αυτήν τη γυναίκα που έχει στα μπαγκάζια της δουλειές όπως η «Παλίρροια», το «Κανονικά», την «Αθανασία».
Να μιλήσουμε για το σήμερα, οπότε και ένας δίσκος κυκλοφορεί και λέγεται «Πιξελ». Η τρακλιστ φανερώνει τραγούδια της ερμηνεύτριας από το «Μη μου Μιλάς Για Αγάπη» έως το πλέον πρόσφατο «Στερεότυπα», σε εκτελέσεις και διασκευές όπου το χέρι τους έχουν βάλει νέοι έλληνες δημιουργοί. Δεν εννοώ ηλικιακά αλλά κυρίως από άποψη δυναμικής. Dimi Phaze, Marsheaux, Cyanna, Yosebu, Olga Kouklaki… Θυμάμαι που πέρσι την είχα δει στο Synch στην εμφάνιση της Μόνικα, και είχα πει να μια καλλιτέχνης που παρακολουθεί πως κινούνται τα μουσικά τρελά νερά και δεν οχυρώνεται στην χτισμένη καριέρα της. Άσχετο που η Μόνικα ανήκει στην ίδια εταιρεία με την Γαλάνη. Ε;
Μαζεύει λοιπόν μια ομάδα ανθρώπων που δίνουν νέα ζωή σε αγαπημένα τραγούδια και μεγάλες επιτυχίες αλλά και μια δεύτερη ευκαιρία σε όσα δεν ακούστηκαν, όπως η «Δίψα» του Κβητα. Βάζει για κερασάκι στην τούρτα και ένα νέο κομμάτι από τον Βασιλικό γραμμένο. Των Raining Pleasure τον Βασιλικό, όχι τον άλλο ρε. Η συμμετοχή των αγαπημένων στην Ελλάδα Bajofondo, που διασκευάζουν το "Querer" από το τελευταίο στουντιακο άλμπουμ της, δεν είναι και τίποτα ιδιαίτερο. Ευτυχώς οι ατυχείς στιγμές τελειώνουν με τους υπερεκτιμημενους Imam Baildi και την τύπου Γιώργου Αλκαίου διασκευή. Έλεος πια.
Η συλλογή παρόλα αυτά είναι απόκτημα. Για μένα θησαυρός μιας και μερικά από τα αγαπημένα μου κομμάτια υπόκεινται στην επίσης αγαπημένη μου «μουσική αποδομηση και ανασυγκρότηση». Κατέβασε το απλά γιατί αξίζει.
Με δουλεύεις;
Δηλαδή τι να πρωτοπρολάβει να γράψει κανείς;
Το 1ο εξάμηνο του 2009 είναι στο τέλος του και οι δίσκοι που έρχονται στα αυτιά μου και κάθονται είναι ασύλληπτοι. Έχουμε πάθει σύγχυση και δεν ξέρουμε τι να πρωτογραψουμε.
Για την επιστροφή της Ταναγρη. Για την ηλεκτρογκομενα La Roux? Για το απρόσμενα καλό νέο άλμπουμ των Kasabian; Για Regina Spektor, Sonic Youth, Tortoise, Gossip; Για όλους αυτούς θα επανέλθουμε, μάλλον.
Τώρα όμως, λόγω ιδιαίτερης αγάπης και σχέσης θα έλεγα, θα μιλήσουμε για την Δήμητρα Γαλάνη.
Αυτή η γυναίκα είναι μουσικός πρώτα από όλα. Απλά τυχαίνει να έχει και μια από τις ελάχιστες φωνές που μπορείς να δώσεις τον χαρακτηρισμό «ισοπεδωτική». Η μεγάλη μου αγάπη για αυτή, ξεκινάει κάπως αργά, από το «.ΜΕΤΑ», που μαγείρεψε με τον Κβητα, επιβεβαιώνοντας το ανήσυχο του πνεύματος της και την ανάγκη της να περπατήσει σε διάφορα μουσικά μονοπάτια. Αυτό έκανε από παλιά, αν αναλογιστούμε ότι έχει στο ενεργητικό της συνεργασίες με καλλιτέχνες στο ξεκίνημα τους στη δισκογραφία ή αποτελεί το πέρασμα τους στα μεγάλα κοινά. Τελοσπαντων, ατελείωτα μπορώ να γράφω γι αυτήν τη γυναίκα που έχει στα μπαγκάζια της δουλειές όπως η «Παλίρροια», το «Κανονικά», την «Αθανασία».
Να μιλήσουμε για το σήμερα, οπότε και ένας δίσκος κυκλοφορεί και λέγεται «Πιξελ». Η τρακλιστ φανερώνει τραγούδια της ερμηνεύτριας από το «Μη μου Μιλάς Για Αγάπη» έως το πλέον πρόσφατο «Στερεότυπα», σε εκτελέσεις και διασκευές όπου το χέρι τους έχουν βάλει νέοι έλληνες δημιουργοί. Δεν εννοώ ηλικιακά αλλά κυρίως από άποψη δυναμικής. Dimi Phaze, Marsheaux, Cyanna, Yosebu, Olga Kouklaki… Θυμάμαι που πέρσι την είχα δει στο Synch στην εμφάνιση της Μόνικα, και είχα πει να μια καλλιτέχνης που παρακολουθεί πως κινούνται τα μουσικά τρελά νερά και δεν οχυρώνεται στην χτισμένη καριέρα της. Άσχετο που η Μόνικα ανήκει στην ίδια εταιρεία με την Γαλάνη. Ε;
Μαζεύει λοιπόν μια ομάδα ανθρώπων που δίνουν νέα ζωή σε αγαπημένα τραγούδια και μεγάλες επιτυχίες αλλά και μια δεύτερη ευκαιρία σε όσα δεν ακούστηκαν, όπως η «Δίψα» του Κβητα. Βάζει για κερασάκι στην τούρτα και ένα νέο κομμάτι από τον Βασιλικό γραμμένο. Των Raining Pleasure τον Βασιλικό, όχι τον άλλο ρε. Η συμμετοχή των αγαπημένων στην Ελλάδα Bajofondo, που διασκευάζουν το "Querer" από το τελευταίο στουντιακο άλμπουμ της, δεν είναι και τίποτα ιδιαίτερο. Ευτυχώς οι ατυχείς στιγμές τελειώνουν με τους υπερεκτιμημενους Imam Baildi και την τύπου Γιώργου Αλκαίου διασκευή. Έλεος πια.
Η συλλογή παρόλα αυτά είναι απόκτημα. Για μένα θησαυρός μιας και μερικά από τα αγαπημένα μου κομμάτια υπόκεινται στην επίσης αγαπημένη μου «μουσική αποδομηση και ανασυγκρότηση». Κατέβασε το απλά γιατί αξίζει.
01. δεν είμαι από δω / διασκευή Δ.Γαλάνη, Π.Παυλίδης ,Χρ.Μουράτογλουμουσική – στίχοι: Παύλος Παυλίδης
02. esse olhar – χειροκρότημα / Ilias Katelanos remixμουσική: Δήμητρα Γαλάνη στίχοι: Λίνα Νικολακοπούλουστίχοι στα Πορτογαλικά: Μιράντα Βερούλη
03. querer / Bajofondo versionμουσική: Rene Dupere στίχοι: Μanuel Tadros ελληνικοί στίχοι: Λίνα Νικολακοπούλου
04. ζω / Marsheaux remix
μουσική: Γιώργος Χατζηνάσιος στίχοι: Κώστας Τριπολίτης
05. τα χάρτινα / Imam Baildi version μουσική: Τάκης Σούκας στίχοι: Νίκος Μωραϊτης
06. δίψα / Κωνσταντίνος Βήταμουσική – στίχοι: Κ.Βήτα
07. gas – μη μου μιλάς γι’ αγάπη / Μatisse versionμουσική: Γιάννης Σπανός στίχοι: Κώστας Ασημακόπουλοςαγγλικοί στίχοι: Άρης Σιάφας
08. αίνιγμα / Vassillikosμουσική- στίχοι: Vassilikos
09. τίποτα / Cyanna versionμουσική: Στέφανος Κορκολής στίχοι: Παρασκευάς Καρασούλος
10. συρτάρια / Χρυσόστομος Μουράτογλου versionμουσική: Δήμητρα Γαλάνη στίχοι: Λίνα Νικολακοπούλου
11. δεν είσαι εδώ / Olga Kouklaki remixμουσική: Στέφανος Κορκολής στίχοι: Παρασκευάς Καρασούλος
12. το σ’ αγαπώ μπορεί / Dimi Phaze remixμουσική: Δήμητρα Γαλάνη στίχοι: Μαριανίνα Κριεζή
13. μη πάμε απόψε πουθενά / ντουέτο με τους Freedom of Speechμουσική:Σταμάτης Κραουνάκης στίχοι:Λίνα Νικολακοπούλουadditional rap στίχοι: Origin K
14. και σ’ αγαπώ / Yosebu reworkμουσική: Στέφανος Κορκολής στίχοι: Παρασκευάς Καρασούλος
15. στερεότυπα / Χρυσόστομος Μουράτογλου remixμουσική:Χρυσόστομος Μουράτογλου στίχοι:Λίνα Νικολακοπούλου
Αν σου αρέσει η Γαλάνη και να μαγειρεύεις κάθε φορά κάτι νέο. Γιατί πόσες φορές πια να φας γιουβέτσι; Θα το σιχαθείς…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου